امروزه این روش با کاربرد‌های متفاوت و گسترده‌تر نسبت به سالیان گذشته در سراسر دنیا و به خصوص ایران بسیار رایج شده است.
پایدارسازی به روش نیلینگ به دلیل ایمنی و انعطاف پذیری بالا در اجرا و قیمت مناسب، رایج ترین روش پایدارسازی در سطح ایران و جهان است، جهت آشنایی بیشتر در خصوص این روش می توانید به مقاله پایدارسازی به روش نیلینگ (میخکوبی) مراجعه بفرمایید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش های مورد نیاز علامت گذاری شده اند *
سرعت پمپاژ آب از محل گود اهمیت بسیار زیادی دارد و افزایش سرعت ممکن است منجر به بیشتر شدن نشست‌ها گردد.
تزریق دوغاب سیمان یک روش پایدارسازی گود و بهسازی خاک است که با استفاده از دستگاهی به همین نام، انجام می‌شود. این ابزار مسئولیت انتقال دوغاب را در عملیات نیلینگ بر عهده دارد.
لایه‌ها و میان لایه‌هایی که در مطالعات ژئوتکنیک گزارش نشده،
این مراحل با دقت و توجه به ویژگی‌های خاک و نیازهای سازه‌ها اجرا شده تا فرآیند نیلینگ به بهترین شکل ممکن انجام و مقاومت لازم در دیوار به دست آید.
در عملیات پایدارسازی به روش انکراژ، میلگردها پس از تغییر شکل در خاک دیواره منطقه تحت گودبرداری، نقش فعالی دارند و آزاد شدن نیروی پیش تنیدگی در میلگردها، پیش از حرکت توده خاک، باعث ایجاد استحکام در سازه می‌گردد.
عمق گمانه‌ها معمولاً از ۵ تا ۱۰ متر متغیر خواهد بود و قطر آن‌ها نیز از ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر متفاوت خواهد بود. عمق، تعداد و محل قرارگیری گمانه‌ها نیز باید با توجه به نوع خاک، شرایط محل گودبرداری و … مشخص شود.
اگر میخ‌ها در تراز پایین‌تر از سطح ایستابی قرار گیرند، باید آب زیرزمینی تاثیر منفی روی مواردی مانند دیواره گودبرداری یا سینه کار، مقاومت چسبندگی میان دوغاب و خاک محصورکننده آن، یکپارچگی و پایداری سیستم نیلینگ (مانند خودن شدن میخ‌ها) نداشته باشد.
در این روش میخ‌ها به وسیله پیش تنیده شدن، به صورت بالقوه، فعال هستند و می‌توانند بدون اینکه نیلینگ چیست توده خاک جابجا شود، از فروریزی گود جلوگیری نمایند.
ممکن است سیستم نیل و خاک از لحاظ کلی پایدار باشد و هیچ یک از حالات ناپایداری خارجی در آن رخ ندهد، اما از لحاظ گسیختگی‌های داخلی دچار مشکل شود. این حالت ناپایداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
فرایند حفاری در روش میخکوبی مراحل مختلفی دارد که در ادامه به توضیح مختصری در مورد آن خواهیم پرداخت.
درواقع، مکانیزم اصلی روش میخ گذاری، دوختن ناحیه فعال به ناحیه مقاوم است. به همین دلیل، به این متد گاهی دوخت به پشت نیز گفته می‌شود.